Ibrahim A. Anli

For a number of Muslim minorities and diasporas, Erdogan appears to be an oasis for politically orphaned people in search for direction, esteem, funds and leadership. Whereas their flirt with Erdogan is nothing but a sleepwalk into a dangerous mirage. It is about time these groups and their organizations wake up to the realites and refuse being used as gap filling material in the PR of a despicable regime. The years that followed the 9/11 attacks were marked by a global wave of interfaith activism. This wave enabled a sizebale component of the Muslim minorities to abandon the ghetto mindset and reach out to the larger segments of the socities they lived in. Their outreach was kindly reciprocated with similar gestures by the non-Muslim majorities. While the terror attacks that shook New York, London, Istanbul and Madrid were being interpreted as the advance shocks of a Clash of Civilizations by some, to many others they were bitter wake-up calls to engage in meaningful dialogue with...

Bedelli askerlik için 600 binden fazla başvuru oldu. Türk-İslam Sentezi'nin ve onun beslediği milliyetçi popülizmin altın çağını yaşadığı bir dönemde ulaşılan bu rakamı ilginç bir bilimsel veri olarak not edip konunun bir başka yönüne dikkat çekmek istiyorum. Erdoğan oldum olası nüfus meselesini önemsiyor. Durmadan yaptığı üç çocuk çağrısı malum. Gelgelelim dini bir saikle yapıldığı görüntüsü veren bu çağrı ile aslında kibarca ucuz yedek parça isteniyor. Çünkü Türkiye'de hakim olan düzene düşük maliyetle oylarını, sadakatlerini, beyinlerini, din anlayışlarını ve hayatlarını dolgu malzemesi olarak kullanabileceği bir kitle lazım. Düşük maliyetle diyorum çünkü ülkede dönen muazzam yolsuzluk çarkından bu en alttaki % 20'lik kitlenin payına sadece saray ulufeleri ve parti teşkilatı yardımları düşüyor. Karşılığında ise oy veriyorlar ve ucuz işgücü olarak kullanılıyorlar. Çok acı ve pahalı bir alışveriş doğrusu. Son bedelli yasası ile kışlaların yükü de tamamen bu kesimin ç...

Middle East dictators came to power after monarchs or colonial administrations. The social-political landscape was devoid of any mechanism to stop them. To the contrary, it provided a welcoming atmosphere for one man rule. Whereas in Turkey, Erdogan took charge of a functioning democracy -despite all its flaws- when he was elected in 2002. Turkey was already an EU candidate; with a diverse media, dynamic society and thriving business sector. How in the earth was that possible? The Ottoman legacy Turkish people have lost an empire and the trauma runs very deep.  The humiliating feeling of defeat dominates the average Turkish mindset. Erdogan’s neo-Ottoman, revivalist discourse aims exactly at this sense of loss and the longing for regaining the glory of the imperial Golden Age. In the cases of Germany and Japan, the shock of the defeat in a World war and losing imperial domain was rehabilitated through a shared effort by the winners abroad and a moderate leadership ...

Son bir aylık dönem Hizmet Hareketi içinde ve etrafında ciddi gelişmelere sahne oldu. Ahmet Dönmez tarafından İkinci 15 Temmuz sayılabilecek tehlikede bir cezaevlerinde isyan kumpası iddiası haberleştirildi. Buna binaen Hareket, darbeden sonra ilk kez Ortak Değerler İttifakı (Alliance for Shared Values) aracılığıyla kurumsal seviyede gönüllülerini ve geniş kamuoyunu doğrudan bilgelendiren açıklamalar yaptı. Bu arada bazı kalem erbabının eleştirileri doğrudan Hocaefendi'nin şahsına yöneldi ve bu çıkışlara da çok farklı türden tepkiler oldu. Hocaefendi ile ilgili olarak söz konusu fikirlerin dile getirilmesi bazı kafalara ters gelebilir. Gelgelelim bu onları bağnaz veya otoriter yapmaz. Tıpkı Hocaefendi'ye köşesine çekilme çağrısı yapanların bu fikirlerinden ötürü ajan, hain veya münafık olmayacağı gibi. Tartışma hür olmalı. Zahirde ifade edilenin ötesinde niyet okumalara girerek kötü bir gelenek başlatmaktan kaçınmak lazım. Bir iktisat mezunu için iddialı sayılabilecek sözl...

The Kurdistan Region of Iraq emerged as a de facto state in the aftermath of the First Gulf War. The main incidents that led to the end of Baath rule in Iraqi Kurdistan were the 1991 popular uprising against Saddam Hussein’s regime and the ensuing enforcement of “no fly zone” by the US and its allies. After a decade of weak autonomy marred with the blockade imposed by Saddam Hussein, humanitarian crisis, and internal rifts, the region was totally relieved from the pressures of the Baath regime in 2003. The years between 2003 and 2014 were marked with huge economic growth, political stability and growing international as well as popular support for Kurdistan.  The unsuccessful ISIL attempt to seize Erbil in 2014 triggered a downturn in economic prosperity. This was followed by deepening of disagreements on oil revenue sharing between Kurdistan Regional Government in Erbil and the Iraqi Federal Government in Baghdad. Tensions reached a peak with territorial disputes soon after ...

Türkiye siyaseti bir akvaryum olsaydı faşizm onun suyu, tarihteki birkaç istisna dışında partiler de balıkları olurdu. O istisnalar da ya ANAP ve AKP gibi suya alışıyorlar, ya da ÖDP ve HDP gibi değişmemekte direnip en sonunda nefessiz kalıyorlar. Devlet ılımlı olanı sevmiyor. Çünkü bu çoğulcu, sivil ve dolayısıyla bağımsız olmak demek. Görüşünüz ne olursa olsun, eğer o fikrin bağnaz ve kavgacı versiyonunu benimsiyorsanız o zaman da pek makbulsünüz. Devlet, Osmanlı'daki tımarlı arazi gibi o mahalleyi sadakatiniz karşısında sizin idarenize veriyor. Gerçek demokrasilerde bir tür "Nasıl, kim tarafından yönetilmek istersiniz?" sorusu olan seçimler, Türkiye'de "Faşizminizi nasıl alırdınız?" sorusu aslında. Örtülü bir tek parti düzeni. Ama hakkını yemeyelim, yine de bir nebze seçme hakkınız var çünkü Türkiye emsalsiz zenginlikte bir faşizm florası. Sakallısı, türlü türlü bıyıklısı, papyonlusu, öjelisi, başörtülüsü, poşulusu...hepsi mevcut! Görüntüyü biraz ...

Modern Turkey is an exceptional case as it was allowed to maintain a massive armed force despite having lost a World War. The explanation to this special treatment lays in a consensus between the country's early elites and their Western counterparts. While Turkish elites guaranteed a secure southern flank to the Western club, the latter agreed to provide vital defense infrastructure as well as financial aid and to limit its democratic expectations to the minimum level. Hence, Turkish Armed Forces was able to interrupt democratic procedures at home as long as it remained loyal to certain international security engagements with the West. At the international level, the deal worked well for both sides. The young republic's early alignment with the West and the ensuing NATO membership bestowed Turkey a whole 20th century without a major war. This was a true gift given decades of Soviet threat in Turkey's north as well as highly vengeful and unpredictable Baathist regimes ...