Ibrahim A. Anli

Türkiye siyaseti bir akvaryum olsaydı faşizm onun suyu, tarihteki birkaç istisna dışında partiler de balıkları olurdu. O istisnalar da ya ANAP ve AKP gibi suya alışıyorlar, ya da ÖDP ve HDP gibi değişmemekte direnip en sonunda nefessiz kalıyorlar. Devlet ılımlı olanı sevmiyor. Çünkü bu çoğulcu, sivil ve dolayısıyla bağımsız olmak demek. Görüşünüz ne olursa olsun, eğer o fikrin bağnaz ve kavgacı versiyonunu benimsiyorsanız o zaman da pek makbulsünüz. Devlet, Osmanlı'daki tımarlı arazi gibi o mahalleyi sadakatiniz karşısında sizin idarenize veriyor. Gerçek demokrasilerde bir tür "Nasıl, kim tarafından yönetilmek istersiniz?" sorusu olan seçimler, Türkiye'de "Faşizminizi nasıl alırdınız?" sorusu aslında. Örtülü bir tek parti düzeni. Ama hakkını yemeyelim, yine de bir nebze seçme hakkınız var çünkü Türkiye emsalsiz zenginlikte bir faşizm florası. Sakallısı, türlü türlü bıyıklısı, papyonlusu, öjelisi, başörtülüsü, poşulusu...hepsi mevcut! Görüntüyü biraz